Gure hizkuntza(k)

Hizkuntzen leihoa Las mañanas de RN con Pepa Fernández goiz magazina Las lenguas de aquí (Hemengo hizkuntzak) tartea eskaintzen ari da ostegunero (11:10-11:20) irailaz geroztik, kolaboratzaile batzuen laguntzaz. Lau hizkuntza hartu dituzte «hemengotzat»: galegoa (Quico Cadaval), katalana (Marius Serra), ingelesa (Richard Vaughan) eta euskara (Gotzon Aurrekoetxea). Hilean behin agertzen zaigu horietako bakoitza. Aurrekoetxea hizkuntzalariak hiru saio egin ditu dagoeneko, euskarari buruzko gutxieneko ezagupideak azaltzeko. Hizkuntzekiko grina berritzaile horri segida emanez, irratsaio berberak, ostiralero, Clases de Latín (Latinezko klaseak) izenburuko tartea osatzen du Emilio del Riorekin.

Hamar minutu Aurrekoetxeari ezin zaio meriturik kendu euskaraz tutik ez dakien Espainiako audientziarekin era didaktikoan jarduten saiatzeagatik. Baina zer egin behar gara, poztu Espainiako irrati publikoak keinu egin dielako periferiako hizkuntza ofizialei? Ala amorrarazi? Estatuan hizkuntza aniztasuna aberasgarritzat daukan demokraziak 40 urte egin ondoren, hilean hamar minutuko saioa al da irrati publikoari otu zaion burutaziorik distiratsuena? Egia esan, hobetzen ari dira ateraldien arloan, orain urte batzuk esan zutenetik ezin zutela euskaraz ezer eman ez zeukatelako euskal kazetaririk.

Txineraren pare Diez Minutos aldizkarian berriki egin dioten elkarrizketan, Pepa Fernándezek aitortu du Las lenguas de aquí sekzioa esperimentua dela, eta nahiko lukeela Espainiako entzuleen belarrientzat katalana eta euskara ez zitezen izan txineraren antzeko hizkuntzak. Errealitatea deskribatu digu ezin gardenago esatariak: txinera bezain exotikoak dira katalana eta euskara RN1eko entzulerik gehienentzat. Errepara ditzagun Galizia, Katalunia, Balear uharteak edo Euskal Herria ez beste lurraldeak, eta albora, Francorekin jaio edo hezi ziren belaunaldiak. Egingo nuke konstituzioaz geroztik jaiotakoek, sekula ez zutela entzun edo irakurriko esaldi bat gaztelania ez den beste hizkuntza ofizialetan. Ez hezkuntza sistemak ezta komunikabide publiko nahiz pribatuek ez dietelako hartarako aukerarik eman. Transmititu zaie hizkuntz aniztasunarekin aberastearena ez dela Espainiak badituen beste hizkuntza horiekin ulertu behar, ingelesarekin baizik.